ჯეიმს რობერტსონმა (James robertson), 2 წლის ასაკის ბავშვების დაკვირვების შემდეგ, გადაიღო ფილმი სახელწოდებით,,ლაურა",რომელშიც ნაჩვენებია პატარა გოგონას რეაქცია სამ ფაზაში დედასთსან განშორებისას, რომელთაც ჯეიმს რობერტსონმა (robertson) უწოდა პროტესტი, სასოწარკვეთილებისა და გაწყვეტის ფაზები. რობერტსონის მიხედვით ბოლო ფაზა წარმოადგენს მდგომარეობას, როდესაც ბავშვი იწყებს ურთიერთობის დამყარებას ახალ აღმზრდელთან (მაგ.მედდასთან, ბავშვთა სახლის თანამშრომლებთან, ნათესავთან) და აღარ ითხოვს მშობლებთან კონტაქტს. ეს თითქოს დადებითი მდგომარეობა რობერტსონმა განმარტა, როგორც სიტუაცია, რომელშიც ბავშვი კარგავს ღრმა ურთიერთობების უნარს და რომელიც სერიოზული ემოციური დარღვევების დასაწყისია.ბავშვები რომლებსაც ენატრებათ მშობლები რაღაც მომენტში თითქოს მშვიდდებიან და იწყებენ კონტაქტების დამყარებას, მაგრამ ამ ურთიერთობას არ აქვს ემოციური ხასიათი.ადამიანებმა რომლებმაც არ იციან ამის შესახებ შეიძლება იამაყონ კიდეც რომ ბავშვი შეეჩვია და ამყარებს კონტაქტს. კომპეტენტური სპეციალისტისთვის კი ეს იქნება დეპრივაციის (ბავშვის განვითარების შეზღუდვა) დაწყების პირველი ნიშანი.
Monday, 11 February 2013
ბავშვის ფსიქოლოგია
ბოულბიმ (bowlby) ქალაქ ლონდონის ოფიციალურ პირთა დაკვეთით ჩაატარა ცნობილი გამოკვლევა -,,44 დამნაშავე". ის იკვლევდა ბავშვებს, რომლებსაც კონფლიქტი ჰქონდათ კანონთან. მათ (6-დან 15 წლამდე) დეაუფიქსირდათ ,,გრძნობების უუნარობა", რომელიც მისი აზრით, გამოწვეული იყო ცხოვრების პირველ წლებში დედასთან მუდმივი კავშირის არარსებობით. ის ამ კვლევაში ამტკიცებდა, რომ ქურდობა, დანაშაული და აგრესია არის დედის მხრიდან წახალისებისა სა შექების არარსებობის შედეგი. როგორც აღმოჩნდა, კვლევის მონაწილეთა ,,მცირეწლოვანი სდამნაშავეების" უმრავლესობას ჰქონდა მეტ-ნაკლებად ხანგრძლივი განშორების პერიოდი მშობლებთან, რომელიც შეიძლება გამოწვეული ყოფილიყო საომარო და მოქმედებებით, ჰოსპიტალიზირებით ან სხვა მიზეზებით.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment